hayatımdaki bir çok şey uyanmak üzerine
uyumuyormuşum ama hep uyanıyormuşum gibi
en önemli şeyler hep sabah gözümü açtığımda
en hatırlamadığım şeyler gece yattığımda sanki
önceden karanlıkta uyumak beni çok rahatsız ederdi herkes gibi
gözümü açtığımda hiçbir şey görmemek en korkunç filmden bile beterdi
sabırla gözüm açık beklerdim ufacık bir ışık algılasın gözlerim diye
en uykulu olduğum zaman bile asla gözlerim kapanmazdı
bir yerden sızan ışık olurdu mutlaka çünkü
bazen birisi banyoya giderdi onun ışığı kapının altından girerdi
uyumam için bir fırsat gibiydi
bu yüzden küçükken uyurken hayal kuranlardan hiç olmadım
ışığı bekleyip hemen uyuyan bir fırsatçıydım
aslında uyanmak için ışığa ihtiyacım olduğunu anladım
